Dziecięcy pokój to miejsce, o które w szczególności warto zadbać. Te miejsca często jest źle urządzone. A wszystko dlatego, ponieważ wokół aranżacji dziecięcych przestrzeni powstało wiele błędnych stereotypów. Uświadamiając sobie pozytywne i negatywne aspekty standardowo uradzonych pomieszczeń będziemy w stanie poprawnie urządzić pokój dla naszej pociechy. Najbardziej dynamicznym miejscem domu jest niewątpliwie pokój dziecięcy. Te miejsca zmieniają się wraz z jego właścicielami. Urządzając ten lokal powinniśmy kierować się typowymi wyobrażeniami.
POWIERZCHNIA POKOJU DZIECIĘCEGO

To nieprawda, że pokoje dziecięce mogą być małe! Dla wielu rodziców, a szczególnie tych, którzy mają małe dzieci, planowanie pokoju dla dzieci niesłusznie sprowadza się do myśli o dziecięcym „pokoiku”. To, że dzieci są małe, nie koniecznie oznacza, iż z tego względu mają mieć mniej przestrzeni. Należy połączyć funkcję wymagające przeciwstawnego charakteru aranżacji wnętrz: sen (spokój), zabawa (energia), nauka (skupienie).
KSZTAŁT POKOJU DZIECIĘCEGO

Pokoje dziecięce na planie prostokąta stosunkowo łatwo jest urządzić. Są ustawne, bo większość mebli przystosowana jest do takich wnętrz. Jednak ‘’pokój-pudełko’’ niesie ze sobą również ograniczenia. Trudno tam znaleźć miejsce na tak lubiane przez dzieci schowki i zakamarki. Jeśli projekt na to pozwala, postarajmy się, aby pokój dla dziecka był bardziej urozmaicony w różnego rodzaju wnęki, ścięte narożniki, zakamarki, wyjście na stryszek. Tajemniczość wzbogaca wyobraźnię i inspiruje do kreatywnych zabaw.

ARANŻACJA POKOJU DZIECIĘCEGO

Wydaje się, że pokój dla dziecka nie wymaga specjalnego projektowania i pomocy fachowca, bo nie należy do wnętrz reprezentacyjnych. Jeśli już poświęcamy temu miejscu trochę uwagi, najczęściej urządzamy je w taki sposób, w jaki my, dorośli, chcielibyśmy je wyposażyć.Często wybieramy elementy wyposażenia pozostające w zgodzie ze stylem domu. Jeśli rezygnujemy z firanek lub dywanów, tak samo postępujemy w pokoju dziecięcym. Zamiast urzeczywistniania własnych wizji, spróbujmy włączyć dziecko w urządzanie pokoju. Już od najmłodszych lat (4-5) możemy zachęcać je do wyboru małych elementów, tj. fototapety dla dzieci, pojemnik na zabawki czy osłonkę na doniczkę. Wraz z dorastaniem dziecko powinno mieć coraz większą możliwość decydowania o wyglądzie pokoju: wyborze koloru ścian, firan, zasłon, oświetleniu i dodatków. Rodzice powinni doradzać, a nie decydować.
Jednak decydując o kolorach na ścianach nie powinniśmy stawiać na pełną paletę kolorów. Należy wybrać stonowane biele, szarości, beże a urozmaicić ściany zawieszając obrazy do sypialni. Tym sposobem, będziemy mieli gwarancje, że dziecko będzie mogło się skoncentrować i czuć swobodnie we własnych czterech kątach.